Van klikken naar positiev gedrag

Gisteren sprak een mama me aan. Haar dochter van 8 slaagde er niet in om vrienden te maken. Haar dochter alleen te zien, maakte haar ongelukkig. Maar haar machteloosheid wrat sterk aan haar.

Want ze kon maar al te goed begrijpen waarom haar dochter geen vrienden had. 

• Ze wilt dat alles volgens haar regels verliep. 
• wanneer ze geen woorden vindt om zich uit te drukken, wordt ze boos. 
• Ze speelt overal rechter om te zeggen wat fout gaat. 
• Ze klikt bij de leerkrachten over de andere kinderen. 

Mama begrijpt dat dit gedrag haar dochter niet populair maakt. Maar ze wist niet meer wat te doen. 

Stress

Haar dochter begrijpt in rustige omstandigheden dat het niet fijn is dat ze alles doorvertelt. Ze begrijpt ook dat dit niet de manier is om vrienden te maken. Toch slaagt ze er niet in om op de cruciale momenten haar mond te houden en aan te sluiten bij de andere. 

Dit komt omdat ze op het moment zelf stress ervaart, maar ook omdat ze de situatie niet volkomen begrijpt. Ze ondervindt moeilijkheden om de hele context te zien en het standpunt van andere kinderen in te nemen. Ze heeft een externe insteek nodig om alles in perspectief te zien. Maar daar is er op een speelplaats geen ruimte voor.

Wat doen? 

Sociale verhalen

Er bestaan meerdere mogelijkheden om met een kind aan de slag te gaan. Psycho-educatie en het gebruik van sociale verhalen en scripts zijn zeker aan te raden. Je legt op een onderbouwde manier uit hoe vriendschappen ontstaan en wat een kind moet doen om deze te onderhouden. 

Door een correcte opbouw en samenstelling geef je kinderen enerzijds inzicht in sociale relaties. Dit betekent al heel veel, want veel kinderen hebben echt geen zicht op de onuitgesproken regels. 
Anderzijds kan je aanleren wat & hoe een kind kan handelen. Je leert een kind als het ware een recept aan om in een bepaalde situatie toe te passen. Weet dat het een recept voor 1 welbepaalde situatie is en dus niet altijd geldig is. 

Inzetten van talenten

Zelf heb ik ooit een kind zijn talenten volop ingezet om het klikken om te draaien in een positief systeem.

Een kind dat klikt heeft de ongelofelijke gave

• geïnteresseerd te zijn in andere kinderen
  
• om kinderen gedurende langere tijd te observeren
• een oog te hebben voor kleine nuances
• de noodzaak te voelen om met deze informatie iets te doen

Dit alles werd op een positieve wijze ingezet op de speelplaats. 
Voor de speelplaats kreeg dit kind en opdracht vb. schrijf alle namen op van de kinderen die hun papiertje in de vuilbak gooien, schrijf de namen op van een kind die iets opraapt voor een ander kind, geef de namen van de kinderen die lachen naar elkaar, .....
Na de speeltijd mocht het kind dit positieve gedrag vertellen aan de juf en de andere kinderen. 

Door dit te doen leert het kind in kwestie volgende elementen:

1. het leert actief kijken naar positief gedrag van andere kinderen. Dit kan het na verloop zelf toepassen. 
2. de andere kinderen zien het kind niet meer als de klikspaan, maar als de bode van het goede nieuws. Het kind kan op een positieve wijze integreren in de klas.
3. het kind heeft tijdens de speeltijden een zinvolle bezigheid. Voor heel wat kinderen is dit een moeilijke periode om in te vullen. 

Ik ben zelf benieuwd naar de vorderingen van het kind. Ken je zelf zulke ingrepen, laat het met zeker weten. Ze kunnen heel wat kinderen verder helpen. 

*Adi*

Oh ja, wist je dat ik heel wat oudercursussen heb? Neem zeker een kijkje via deze link. Via makkelijk toepasbare tips maak je je kind gelukkig.